Schendt Nederland international afspraken als Borssele langer open blijft en nieuwe opwerkingscontracten afsluit en daarmee de lozingen van opwerkingsfabrieken in stand houdt? Volgens een onderzoek van Brus (hoofddocent Volkenrecht Universiteit Leiden) wel. Het onderzoek, in opdracht van Greenpeace, is een analyse van verschillende internationale verdragen, waaronder ook OSPAR. De staatssecretaris ziet dat geheel anders: Het OSPAR Besluit 2000/1 (“met als doel uitvoering te geven aan de niet-opwerkingoptie”) heeft geen gevolgen voor de keuzes van Nederland; het richt zich alleen op de ‘verdragpartijen’ met een opwerkingsfaciliteit (Engeland en Frankrijk). Maar aangezien die zich van stemming hebben onthouden, zijn ook zij daar niet aan gebonden. In de tekst worden landen weliswaar “aangemoedigd“ onderhandelingen te beginnen, maar, zegt Van Geel: “Deze aanmoediging is geen internationaal juridisch bindende verplichting en kan dus niet worden geschonden.” Anderen zien dat toch echt als een ‘inspanningsverplichting’ om de lozingen van opwerking tot 2020 tot vrijwel nul te reduceren.

In ‘meedoen meer werk minder regels’ het Hoofdlijnenakkoord voor het Kabinet van CDA, VVD, D66 (Balkenende II) is vastgelegd dat “de kerncentrale Borssele zal worden gesloten wanneer de technische ontwerplevensduur (ultimo 2013) geëindigd is.” VROM schrijft het overdrachtsdossier voor het nieuwe kabinet over straling. Het geeft een overzicht van de stand van zaken op gebied van wetgeving, spelers, belangen en benodigde stappen van o.a. kerncentrale in Borssele, radioactief afval, Urenco, etc.
Lees hier het Overdrachtdossier [html]

Nadat Staatssecretaris van Milieu (Van Geel) op 18 juni al gezegd heeft een afspraak te willen maken met de EPZ over een sluiting in 2013, gaf hij maar meteen toe dat dat vooral van de “goodwill“ van EPZ zal afhangen daar hij weinig mogelijkheden ziet om sluiting af te dwingen. Bongers, directeur van de centrale reageert dat hij het nog veel te vroeg vindt om over sluiting te praten, pas over “een jaar of 7“ zou er een algemene discussie moeten zijn over de toekomst van de centrale en niet over sluiting in 2013. Bij de behandeling van de VROM-begroting in september laat hij weten dat hij volgend jaar over de toekomst van Borssele met EPZ gaat praten. Hij wil tot afspraken komen en zegt dat hij “zonodig“ die afspraken wil vastleggen in de vergunning voor de centrale “of anderszins.”

In 1994 besluit het eerste paarse kabinet in opdracht van de Tweede Kamer dat de kerncentrale in Borssele dicht moet op 31 december 2003. Maar uiteindelijk blijkt dat Borssele openblijft tot 2013 en misschien nog veel langer. Volgens het officiële verhaal komt dat doordat het de ministeries niet gelukt is de kerncentrale dicht te krijgen. Het zou allemaal te wijten zijn aan geklungel van ambtenaren en hun minister. Uit een uitzending van het radioprogramma Argos op 9 januari blijkt dat de ambtenaren helemaal geen zin hadden het regeringsbesluit uit te voeren en zelfs ronduit hebben tegengewerkt. Op 2 februari antwoord minister van EZ (Brinkhorst) op kamervragen dat het “niet onoorbaar“ is dat ambtenaren de “mogelijkheid van een beleidswijziging“ betrekken in hun “gedachtewisseling.” Ambtenaren van EZ hebben, zo blijkt uit stukken die WISE met de Wet Openbaarheid van Bestuur heeft gekregen, actief de kabinetsbeslissing dat Borssele eind 2003 moest sluiten tegengewerkt. Maar volgens Brinkhorst is het niet uitvoeren van beleid normaal; “zeker in het begin van een ambtsperiode.” Ook is het volgens hem heel normaal dat ambtenaren actief de EPZ wijzen op het feit dat het verstandig zou kunnen zijn partij te worden in de rechtszaak.
De Argos uitzending van 9 januari (internet archive)